ตะลุมบอนในแมนเชสเตอร์

ตะลุมบอนในแมนเชสเตอร์
ความทรงจำ : เดวิด คิง

ความทรงจำ 339
คิงกำหมัดที่ผิวปริแตก เสียงเชียร์ และเสียงโห่ดังกึกก้องไปทั่วตรอกซอย เขาจ้องหน้าคู่ต่อสู้ที่พ่ายแพ้ เลือดอาบหน้า จมูกแตก ฟันบิ่น เพื่อให้จบสวย ๆ คิงกระทืบไปที่ใบหน้าของเจ้านั่น คิงไม่เคยแพ้แม้แต่ครั้งเดียว

คุณสามารถเดิมพันข้างคิงได้เสมอ เขาเหลือบตามองไปที่ผู้ชมแล้วพบกับดอนนี่ สหายเก่าผู้ติดพนัน คงไม่ใช่ปัญหาเลยถ้ามาวางเงินลงกับตัวเขาเรื่อย ๆ คิงก้มลงมองที่นาฬิกา แล้วรู้ตัวว่าเขากำลังไปประชุมกับครอบครัวสายแล้ว

ความทรงจำ 340
พ่อของคิงจะไม่ยอมปล่อยอย่างเด็ดขาด หากแม่ของเขาตอบโต้ด้วยสิ่งที่เขาไม่ค่อยเข้าใจ มักเป็นเรื่องแย่ ๆ เดิม ๆ วนไป คิงกัดฟัน เลือดอันร้อนแรงพุ่งขึ้นมาที่ใบหน้าของเขา ในทุก ๆ ครั้งที่เขาชนะ นั่นเป็นเพราะเขาเห็นหน้าของพ่อตัวเองบนใบหน้าคู่ต่อสู้ เขาอยากที่จะหวดอะไรบางอย่าง

พูดอะไรสักอย่าง อะไรก็แล้วแต่ แต่การพูดนั้นต้องตัดออกไปหมดสิ้น แต่คราวนี้เขาไม่ได้ไตร่ตรองให้ดี หรืออาจจะไตร่ตรองมาดีแล้ว พ่อเขาชักมือขึ้นมาจะทำร้ายแม่ มันเกิดขึ้นเร็วกว่าที่เขาจะรับรู้ได้ ณ จุดนั้นเขากระชากแขนพ่อเขา หลังจากนั้นมาเขากระทืบพ่อเขา ด้วยความเก็บกดจากหลายปีที่ผ่านมา เขาเดินจากไป ขณะที่แม่เขาพยายามจะพยุงพ่อขึ้นมา แกออกไปแล้วอย่าคิดที่จะโผล่หน้ามาที่นี่อีก เจ้าลูกชั่ว อกตัญญู! ออกไป!

ความทรงจำ 341
เขาไม่เคยมีเพื่อนจริง ๆ สักเท่าไร เคยมีแต่พวกผู้ติดตาม กลุ่มเห่ย ๆ ที่หากินกับเงิน และบัตรเครดิตของคิง ตอนนี้เขาไม่มีใครเลย ไม่มีแม้แต่เพื่อนสักคนที่จะช้วยเหลือเขาได้ ครั้งหนึ่งเขาเคยมีเพื่อนที่โรงเรียน แต่นั่นมันานมาแล้ว เขาต้องการเงิน แต่เงินนั้นไม่ได้งอกออกผลมาจากต้นไม้ใบหญ้า และไม่มีใครคิดจะท้าเขาเลย หลังจากสิ่งที่เขาทำกับคู่ต้อสู้ครั้งก่อน เขาต้องการหาเงิน เงินในบัญชีเขาแทบจะหมดเกลี้ยง และนิสัยการใช้จ่ายฟุ่มเฟือยของเขามันยากที่จะแก้

ความทรงจำ 342
เขามาเจอกับทอมมี่ ทอมมี่ไม่มีที่ว่างเหลือในอพาร์ตเมนต์ เขาก็อยากจะมีนะ แต่เขาไม่มีให้จริง ๆ ไมค์ก็อยากจะช้วยเขานะ แต่แม่เขาก็ไม่ยอม เช่นกันกับบิล และแฮรี่ แฟนเก่าเขาก็ปล่อยวางไปแล้ว และไม่อยากจะเจอหน้าเขาอีก น่าเป็นเพราะความเฮงซวยของเขาอะไรสักอย่าง

เขาก็ไม่สามารถใช้ชีวิตอยู่ในห้องโรงแรมได้ตลอดไป มันกินเงินมากไป เขานึกใบหน้าหนึ่งขึ้นได้เมื่อเหลือบไปเจอในหมู่คนจากการชกครั้งก่อน เขาเป็นเพื่อนกันตั้งแต่แบเบาะ ถึงแม้ว่าเขาและเพื่อนจะใช้ชีวิตไปกันคนละเส้นทาง เขาก็เป็นเพื่อนแท้ คิงค้นหาชื่อเขาจนไปเจอว่าอยู่ที่คาสเซิลไดรฟ์ เขาเรียกแท็กซี่

ความทรงจำ 343 (NEW)
คิงไม่ได้รู้สึกเหมือนว่าตัวเองจะอยู่กับความจริงมานานแล้ว เขานั่งดื่มเหล้าที่อพาร์ตเมนต์ของดอนนี่ เขาพึ่งรู้ตัวว่าคิดถึงความรู้สึกของการเปิดอกเปิดใจกันมากขนาดไหน

ดอนนี่เป็นเพื่อนกับเขาก่อนที่เขาจะรู้ว่าเขามีเงิน พวกคนรวยมักไม่รวยจริง เขาไม่แน่ใจว่าทำไมเขาคิดแบบนี้ หรือแม้กระทั่งว่าความหมายของมันคืออะไร มันเป็นแค่ความคิดส่งเดช เป็นเพียงคำพูดตามประสาเหล้าสุรา ตอนนี้เขาอยู่ที่นี่จนกว่าเขาจะคิดอะไรออก เขาเองก็ไม่แน่ใจว่าเมื่อไหร่ แต่นั่นไม่สำคัญ จู่ ๆ เสียงเคาะประตูก็ทำให้เขาตกใจ

ดอนนี่ลุกขึ้นไปเปิดประตู แล้วพบกับกลุ่มชายใส่เสื้อแจ็คเก็ตหนังสีดำ มีกล้าม คิงจับความไม่ได้มากนัก แต่รู้อย่างเดียวว่าเขาไม่พอใจนักกับสิ่งที่เขาได้ยิน ดอนนี่ติดเงินอยู่ และอาจโดนหวดได้หากเขาไม่ใช้หนี้ เขาหัวเราะแล้วเดินกลับมาที่โต๊ะในห้องครัว มันเป็นความผิดนาย เดฟ ฉันไม่รู้จะเดิมพันใครแล้วเนี่ย

ความทรงจำ 344 (NEW)
คิงตกงานทั้งสามที่ที่เขาทำมาล่าสุด และกำลังจะกลับไปทำในสิ่งที่เขาถนัดมากที่สุด มีผู้ท้าชิงเดินเข้ามาในวงกลมในตรอกมืดสลัว ๆ ขนาดตัวเบ้อเริ่ม เป็นสองเท่าของตัวเขา คิงไม่ได้สนใจ หัวก็คือหัว ล้มได้เหมือนกับคนอื่น ๆ ทุกคน

ผู้คนเรียกเขาว่า เก็ทโต้แมชเชอร์  เก็ทโต้แมชเชอร์เหลือบตามองมาที่เขา กรรมการได้บอกกติกาที่เขาเคยได้ยินมานับพันครั้ง คิงจ้องหน้ากับคู่ต่อสู้ของเขา และเห็นว่าไม่ใช่ใบหน้าของพ่อ แต่เป็นหน้าของคู่ชก เสียงระฆังดังขึ้นมา พร้อมกับเสียงคำรามคล้ายปีศาจ เก็ทโต้แมชเชอร์พุ่งเข้าใส่ คิงหลบแรงกระชากที่อาจฉีกหัวเขาขาดออกมาได้อย่างฉับไว เขารู้สึกสับสนแปลก ๆ ไม่มีปฏิกิริยาจอบโต้ ดอนนี่ตะโกนเรียกเขา เขาเหลือบไปมองพร้อมกับโดนหมัดหนักใส่เข้าไปที่กระโหลก รอบดวงตาเขาม่วงช้ำ เขาจำแรงกระแทกที่หัวกระโหลกนั้นไม่ได้เลย จำไม่ได้แม้กระทั่งล้มลงไปในกองขยะ เขาจำได้เพียงแค่ตื่นขึ้นมาบนโซฟาในอพาร์ตเมนต์ของดอนนี่

เขาเหมือนสูญเสียเหลี่ยมไปเลย ความพิโรธ ความโทสะ ความเกลียดชังของเขา เขาเป็นเพียงแค่นั้นเหรอ? ฉันจะดีขึ้นรึเปล่า?  ฉันก็ไม่รู้ มันฟลุ๊คหรือเปล่า?  หรือถูกจังหวะพอดี? ดีที่สุดเลยแหละ ฉันรู้สึกพัง... พังมาก ดอนนี่เดิมพันด้วยเงินก้อนสุดท้ายไว้ที่เขา

ความทรงจำ 345 (NEW)
คิงเริ่มจะคุ้นชินกับการทำงานหลังบาร์ หมั่นฝึกฝีมือตนเองกับเครื่องดื่มทั้งหลาย ขณะที่ดอนนี่นั่งจิบเบียร์ก็บอกคิงว่าต้องหาเหตุผลอื่นที่จะกลับมาสู้ คิงบอกให้ดอนนี่กลับบ้านไปก่อนที่เบียร์แก้วนั้นที่เขาจิบอยู่จะกลายเป็นฉี่ ก่อนที่เขาจะมีปัญหา

และแล้วก็สายเกินไป คิงพบเห็นกับชายสองคน เขาเดินมุ่งหน้าเข้าหาดอนนี่ จับตัวเขาไปแล้วเฉดหัวเขาไปที่ห้องใต้ดิน ไม่ใช่สัญญาณที่ดีสักเท่าไหร่ คิงรีบเข้าไปช้วย แต่ผู้จัดการเขาสั่งให้อยู่ข้างในบาร์เข้าไว้

แต่คิงไม่ใส่ใจแล้วกระโจนเข้าไปที่ห้องใต้ดิน แล้วพบกับดอนนี่ที่กำลังถูกซ้อมอย่างหนักหน่วงโดยเก็ทโต้แมชเชอร์ โดยมีลุงแบรชนั่งดูอยู่บนเก้าอี้ คิงไม่รอช้าแล้วเข้าไปปะทะ ต่างแลกหมัดเข้าใส่กัน เก็ทโต้แมชเชอร์แทบจะสู้ไม่ไหว ลุงแบรชส่งคนไปรุมคิง แต่ไม่ใช่เรื่องสำคัญ คิงนั้นเหมือนเป็นพายุแห่งความพินาศ

เขาทุบหัวเข่าสองข้างของเก็ทโต้ แล้วเจาะนิ้วโป้งของตนเข้าไปในกระบอกตาสองข้าง ตาข้างหนึ่งหลุดออกมาจากเบ้า ลูกตาเมื่อหลุดออกมาจากเบ้าด้วยความที่ยังเชื่อมอยู่กับเบ้าประสาทหลาย ๆ เส้น จึงทำให้เขากรีดร้องออกมาอย่างน่าสยดสยอง เก็ทโต้แมชเชอร์เอามือกุมลูกตาร้องขอความช้วยเหลือ โซเซกระแทกกำแพงไปมา ขณะที่กลุ่มนักเลงแห่เข้ามาโจมตี
 
หยุด! ลุงแบรชตะโกนเสียงดัง และเดินมุ่งหน้าเข้ามา  ฉันมีอำนาจมากพอที่จะกระชากหัวนายออกมาจากคอจากสิ่งที่นายทำกับลูกฉัน คิงลุกขึ้นมาอย่างโซเซ และตอบไปว่า ฉันไม่ใช่เล่น ๆ สินะ หนี้สินเขาจะถูกชดใช้หากนายมาทำงานให้ฉันแบรชตอบ คิงลุกขึ้นมาปัดฝุ่นที่เสื้อแล้วยิ้มด้วยความสะใจ วางเงินเดิมพันลงกับคิงได้เสมอ

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

จบเนื้อเรื่องหลังจากปลดล็อค ตำราเล่ม 2 เลเวล ⅠⅠ